Wat verbindt ons?
'Wij zijn allebei ontzettend streberig om iets te bereiken. Dus als wij een klus krijgen dan moet die ook op een goede manier opgelost worden. Daar zijn we pitbulls in.’
EWOUT BOOGAARD (1979)
In 1997 debuteerde ik op 17-jarige leeftijd in de eredivisie handbal. Ik mocht de laatste tien minuten van de wedstrijd spelen. Zenuwachtig stapte ik het veld in. Iedere bal die ik in mijn handen kreeg speelde ik zo snel mogelijk weer terug. Na het laatste fluitsignaal stapte ik tevreden het veld af. Ik had geen fouten gemaakt.
’s Avonds kon ik moeilijk slapen. Ik had gedacht dat ik me trots zou voelen maar er overheerste een soort gevoel van schaamte. Wat was dat? Hoe kwam dat? Ik had immers net een succesvol debuut gemaakt. Draaiend in bed schrok ik opeens wakker. Het was me kraakhelder, ik was klaarwakker. Ik had gespeeld om niet te verliezen, gespeeld vanuit de drijfveer om geen fouten te maken. Geen acties, geen fouten en dus ook geen trots.
Dat moment vergeet ik nooit meer. Sindsdien heb ik me voorgenomen altijd te spelen om te winnen. Binnen maar ook buiten de lijnen van het handbalveld. Dat vergt moed. De moed om mijn angsten onder ogen te zien en te overwinnen, iedere dag, iedere training, iedere wedstrijd, ieder moment opnieuw. Natuurlijk heb ik daarna nog voldoende wedstrijden verprutst, verloren of fouten gemaakt, maar wel altijd met het goede gevoel achteraf: Het gevoel van trots.
'Sindsdien heb me voorgenomen altijd te spelen om te winnen. Voor het goede gevoel achteraf'
ANDRE WOUTERS (1965)
Ik weet niet meer precies hoe oud ik was, denk dat ik net op de middelbare school zat, toen uit het niets opeens een radeloze buurvrouw bij ons aanbelde. Ze vroeg of ik eens met haar zoontje wilde praten. Ik zag de wanhoop in haar ogen, nee zeggen was geen optie. Ik had geen idee waar ik ja tegen had gezegd.
Een paar minuten later was ik alleen met haar rebellerend mannetje. Hij lag op bed in zijn kamer en keek me zelfverzekerd en nieuwsgierig aan. We waren veroordeeld tot elkaar. Ik had geen benul wat te doen. Uiteindelijk ben ik hem maar wat vragen gaan stellen en stapje voor stapje begon hij te ontdooien en zijn verhaal te vertellen. Langzaamaan wist ik blijkbaar zijn vertrouwen te winnen.
Later ben ik Arbeid en Organisatie psychologie gaan studeren. Nieuwsgierigheid en begrijpen hoe het werkt, dat drijft me voort. Erachter komen wat er toe doet en wat er tussen mensen gebeurt als ze samenwerken of samenzijn. En daar wil ik blijkbaar een rol in spelen en bijdrage aan leveren.
Er samen toe doen, misschien is dat het wel.
'Nieuwsgierigheid en begrijpen hoe het werkt, dat drijft me voort'
Referenties?
We hebben er expliciet voor gekozen geen persoonlijke quotes van klanten te plaatsen omdat dit mogelijk het gevoel oproept van ‘wij van Wc-eend adviseren wc-eend’.
Als je meer wil weten over hoe we werken en met welke organisaties en personen, beluister dan eens een aantal van onze podcasts op deze site.
We brengen je ook graag in contact met klanten en personen waarmee we intensief hebben samengewerkt om ‘het echte verhaal’ te horen. Dat doen we ook omdat het behalve voor jou als klant, ook voor onszelf belangrijk is dat er een klik is.